ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻥ ، ﺁﻫﻮﻳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ، ﻭ ﭘﻴﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﻫﻮ ﺣﻠﺎﻝ ﺍﺳﺖ ، ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺖ ﺁﻥ ﺑﺨﻮﺭ ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻴﺮﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﺁﻧﺮﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ ، ﺻﻴﺪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻡ ، ﻭ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺻﻴﺪ ﺁﻥ ، ﺑﺮ ﺍﺳﺐ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺐ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﻡ ﺍﺭﺙ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻡ . ﺁﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ : ﺑﻴﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﺳﺘﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﺭﻳﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﺨﻮﺭ ، ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﮓ ﺷﻜﺎﺭﻯ ﺧﻮﺩﻡ ﺻﻴﺪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻡ . ﺍﺳﺘﺎﺩﻡ ﮔﻔﺖ : ﺳﺨﻦ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ، ﺳﺨﻦ ﺩﺭ ﻏﺬﺍﻳﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﮓ ﺷﻜﺎﺭﻯ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﻫﻰ ؟ ﺁﻳﺎ ﺁﻥ ﺳﮓ ، ﻣﺮﻍ ﻛﺪﺍﻡ ﭘﻴﺮﻩ ﺯﻧﻰ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺻﻴﺪ ، ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ؟ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﺁﻫﻮﻳﻰ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎ ﺗﻴﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺐ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺕ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪﻯ ، ﺻﻴﺪ ﻛﺮﺩﻯ ، ﻫﻤﻪ ﺍﺵ ﻓﺮﺿﺎ ﺩﺭﺳﺖ ، ﻭﻟﻰ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﻮ ﻛﺪﺍﻡ ﺳﺘﻢ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ؟ ﻛﻪ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﺣﻤﻞ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺻﻴﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ؟ ﺳﺨﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: